Każda z kobiet chciałaby być atrakcyjna i szczupła. Często sugerujemy się i porównujemy do aktorek lub modelek z katalogów. Niestety nie chcemy wierzyć, że idealne ciało kobiet w magazynach jest wyłącznie zasługą programów komputerowych i grafików. Próbujemy w krótkim czasie zrzucić nadwagę i pozbyć się tkanki tłuszczowej aby dorównać naszym ideałom . Nie zważamy na to, że możemy doprowadzić do wielu chorób. Jedną z nich jest zaburzenie łaknienia. Najczęściej ta przypadłość dotyczy młodych dziewcząt i nastolatek w okresie dorastania. O wystąpieniu groźnych dla życia zaburzeń świadczą pewne objawy, które łatwo można zauważyć. Objadanie się – osoba z zaburzeniem potrafi w określonym czasie zjeść więcej niż zdrowy, przeciętny człowiek. Objada się na siłę nawet kiedy już nie chce lub nie może jeść. Przejawia brak kontroli nad jedzeniem , mimo że dnia poprzedniego nie zjadła prawie nic. Często występuje również prowokowanie wymiotów. Po zjedzeniu dużej ilości jedzenia lub zwykłego posiłku osoba chora zmusza się do zwrócenia zawartości żołądka. Zdarza się też zażywanie tabletek przeczyszczających lub robienie lewatywy. Kolejnym objawem jest głodzenie się. Zwykle można zaobserwować że dziewczyna nie je wcale -głodzi się lub spożywa bardzo małe ilości pokarmów . Często towarzyszą temu bardzo intensywne ćwiczenia fizyczne wykonywane zwykle do ostatnich sił. Osoba chora jada również według określonych rytuałów. Na przykład wydziela sobie po kilka ziarenek ryżu lub płatków śniadaniowych, dzieli na wiele części plaster wędliny albo zjada suchego tosta bez dodatków. Wyraźnym sygnałem jest również fałszywe wyobrażenie o sobie. Wydaje nam się wtedy, że jesteśmy grube, mamy zbyt obfite uda lub brzuch. Nawet kiedy jesteśmy szczupłe , to doszukujemy się fałdki skóry, która wydaje nam się ogromnym nadmiarem tkanki tłuszczowej. Nie słuchamy wtedy zdania rodziców i lekarzy. Nie zawsze jednak bulimia wiąże się z niedowagą i chudością. Najczęściej osoby posiadające tę chorobę mają tylko 10% więcej lub mniej masy ciała niż przeciętny , zdrowy człowiek z optymalną masą ciała. Lekarze identyfikują chorobę na podstawie określonych objawów. Kiedy osoba chora broni się przed przybraniem masy ciała zgodnej z normą. Jest za chuda , obawia się o przytycie i ciągle uważa , że jest zbyt gruba. Chore kobiety tracą również miesiączkę przez nieodpowiednią i zaburzoną gospodarkę hormonalną, co pomaga zdiagnozować zaburzenia. Gdy zauważymy u siebie lub swojego dziecka powyższe objawy powinniśmy udać się do specjalisty, ponieważ może to być choroba zwana jadłowstrętem psychicznym , anoreksją lub bulimią.
Jak udowodniły badania, zaburzenia łaknienia mogą być dziedziczne. Nie jesteśmy w stanie wyleczyć się sami z tej choroby. Należałoby się skontaktować się z lekarzem , ponieważ zaburzenia łaknienia są zaburzeniami psychicznymi. Osoby cierpiące na to zaburzenie mogą mieć również inne choroby takie jak: depresja, lęki czy natręctwa myślowe i ruchowe. Jeżeli obracamy się w środowisku, w którym ogromna waga przywiązywana jest do wyglądu i estetyki możemy szybciej zachorować. Pierwszym krokiem w walce z zaburzeniami odżywiania jest udanie się do specjalisty. Powinniśmy być również dla siebie mniej krytyczni w stosunku do siebie, czy naszych dzieci. Musimy wykazać chęci do zmiany swojego zachowania. Musimy przyjrzeć się sobie i przeanalizować co wpłynęło na rozwój choroby i stało się przyczyną problemu. Większość przypadków zachorowań można całkowicie wyleczyć, a tylko u 30% chorych udało się chorobę zwalczyć częściowo.